مرکز مطالعات ايران و بالکان
کمک به مرکز
Date History

وفات "احمد بن ابراهيم" معروف به "ابن خلكان" مورخ مشهور عرب(681 ق)


ابوالعباس شمس‏الدين احمد بن ابراهيم بن ابي‏بكر بن خلكان معروف به ابن خلكان در سال 608 هجري در اطراف موصل در عراق در خانداني كه از علما و فُقها بودند، به دنيا آمد. پس از تحصيل مقدمات در زادگاه خود، راهي شام و مصر گرديد و به تعليم و تعلم و تأليف پرداخت. ابن خلكان سالياني قاضي القضاة مصر و دمشق گرديد و به سرودن شعر نيز اشتغال داشت. وي با توجه به اين‏كه در منصب قضا، فقيهي دانشمند و داوري عادل به شمار مي‏رفت و نزد فقيهانِ بزرگ روزگارِ خود، دانش آموخته بود اهتمامي خاص به فقه و اصول نشان مي‏داد، اما در تاريخ و نحو و ادبِ عرب نيز مهارت داشت. بسياري از نويسندگان، ابن خلكان را از نظر اخلاقي ستوده‏اند و او را مردي نيك نَفْس، خوش خوي، سخاوتمند و پاكدامن دانسته‏اند. كتاب نفيس او موسوم به وَفَياتُ الاَعيان و اَبناءُ الزَّمان يكي از بزرگ‏ترين و سودمندترين كتاب‏هاي فن رجال است كه در سال 654 ق در قاهره آن را آغاز كرده و هجده سال به نوشتن آن مشغول بود. اين كتاب كه به تاريخ ابن خلكان معروف مي‏باشد، شرح حال هشتصد و شصت نفر از مشاهير علماي اسلامي در علوم مختلف را بيان نموده است. سرانجام ابن خلكان در سال 681 ق در 73 سالگي در دمشق وفات يافت و پيكرش را در دامنه‏ي كوه قاسيون كه مدفن بسياري از دانشمندان بود به خاك سپردند.

تمامی حقوق متعلق به مرکز مطالعات ایران، بالکان و اروپای مرکزی می باشد. طراحی توسط پورتال ایمن