تصويب تحت الحمايگي كوبا در كنگره امريكا (1901م)
در سالهاي پاياني قرن نوزدهم ميلادي، جنگي ميان امريكا و استعمارگران اسپانيايى در امريكاي مركزي درگرفت كه به شكست اسپانيا انجاميد. از آن زمان، نيروهاي امريكايى در منطقه حضور داشتند و در تمام اركان كشور كوبا نفوذ كردند. حضور سربازان امريكايى در كوبا پيامدهاي رواني نامطلوبي در مردم اين كشور ايجاد كرد. از آن طرف، در دوم مارس سال 1901م كنگره امريكا به موجب لايحهاي موسوم به پلات، تحت فشار تئودور روزولت رئيس جمهور وقت امريكا، كوبا را به تحت الحمايگي خود درآورد. وي سپس بلافاصله با اعمال نفوذ در كوبا، يك سري ماده و مفاد را در قانون اساسي كوبا گنجاند كه لايحه پلات را در اين كشور از نظر قانوني رسميت ميبخشيد. بر اين اساس، امريكا در هر زمان قادر بود تا در كوبا مداخله نظامي كند و پايگاهي را در اختيار خود بگيرد. بر همين مبنا بود كه پايگاه عظيم دريايى گوانتانامو در سواحل كوبا نيز در اختيار امريكا قرار گرفت. پس از امضاي اين معاهده توسط مقامات طرفين، تشخيص اينكه چه موقع استقلال كوبا در معرض خطر قرار ميگيرد و نتيجتاً، كمك امريكا به صورت مداخله نظامي مورد نياز است از اختيار كوبايىها خارج شد و به عهده امريكايىها واگذار گرديد. به اين ترتيب بود كه كليد در خانه كوباييها در دست امريكا قرار گرفت تا هر وقت كه خواست به ميل خود وارد آن شود. در طي سه دهه اول قرن بيستم، تفنگداران امريكايي بارها به بهانه دفاع از جان و مال امريكاييهاي مقيم كوبا، در اين كشور مداخله كردند و اين روال تا دهههاي مياني قرن بيستم ادامه يافت.