مرگ "ژان باتيست راسين" شاعر و درام نويس بزرگ فرانسوي (1699م)

ژان باتيست راسين، نويسنده نامدار فرانسوي، در 21 دسامبر 1639م در فرانسه به دنيا آمد. وي در كودكي پدر و مادرش را از دست داد و از آن پس تحت سرپرستي مادربزرگش، در يكي از ديرهاي زادگاهش پرورش يافت. گردانندگان دير نيز چون جز راسين، شاگردي نداشتند، تمام توان خود را در تعليم و تربيت وي به كار بردند. راسين در مدت سه سال، در آن دير متروك، واقع در دل دره‏اي تنگ و سبز و خرم زندگي مي‏كرد، از معاشرت با همسالان خود محروم بود و عشقي نهان به ادبيات داشت. وي در نوزده سالگي براي مدت يك سال جهت تحصيل فلسفه به پاريس رفت و در آنجا با ژان دولافونْتِن، افسانه سراي مشهور فرانسوي آشنا گرديد و شروع به نوشتن نمايش‏نامه كرد. هرچند اين حركت، واكنش صاحبان دير را برانگيخت و راسين مجبور به اقامتِ دوباره در دير گرديد، ولي او همچنان به خواندن آثار شاعران و سرودن اشعار عاشقانه و مكاتبه با دوستان پاريسي خود مشغول بود. راسين پس از چندي به پاريس بازگشت و به نگارش پرداخت. وي در سال 1667م، در حالي كه 28 ساله بود نمايش‏نامه آندروماك را نگاشت كه اثري شگرف در تماشاگران و خوانندگان آن نهاد. راسين پس از آن، شش شاه‏كار بزرگ ديگر منتشر كرد كه هر يك در مقام خود، در ادبيات فرانسه بي‏نظير است. در اين حال بود كه راسين به حد اعلاي شهرت رسيد. ولي بعد از چندي، اعتقادات مذهبي عصر جواني در كانون سينه‏اش هم‏چون آتشي كه زير خاكستر باقي مانده باشد، كم‏كم زبانه كشيد و راسين را بار ديگر به دير كشانيد. اواخر عمر راسين در آن دير، همانند مؤمني مقدس سپري شد تا آن‏كه در 21 آوريل 1699م در شصت سالگي درگذشت. راسين را مي‏توان معروف‏ترين شاعر دراماتيك فرانسه دانست. آثار او به طور كلي، عالي‏ترين نمونه مكتب كلاسيسم پيرو يونان باستان و روم در زبان فرانسه به شمار مي‏رود. قسمت اعظم آثار راسين شهرت جهاني دارند كه اسكندر كبير، بايزيد و مهرداد از آن جمله‏اند. راسين به تراژدي فرانسه كمال بخشيد. او اولين كسي بود كه بيان عواطف و عشق و بحران‏هاي روحي را در تراژدي وارد كرد و بيش از همه معاصرانش، زيبايى تراژدي‏هاي نويسندگان بزرگ عهد باستان را در نمايش‏نامه‏هاي خود عرضه كرد. راسين درعين حال شاعري است غنايي كه به شعر رايج زمان، موسيقي كلام و بيان موثر و مهيج را افزود. درباره او گفته‏اند: راسين يگانه شاعر تراژدي‏نويس زمان خود بود كه قريحه‏اش از ذوق سرشار او سرچشمه مي‏گرفت.