انجام اولين واكسيناسيون آبله جهان در انگلستان (1796م)

گرچه امروزه به ويژه در كشورهاي پيشرفته كمتر اثري از "آبله" به چشم مي‏خورد اما تا قرن هجدهم اين بيماري شيوع فراواني داشت و تلفات گسترده‏اي بر جاي مي‏گذاشت. در سال 1717م يك زن انگليسي متوجه شد كه در برخي نقاط شرقي اروپا، از ماده سمي و زهرابه‏اي كه از تاول‏هاي آبله بيرون مي‏ريزد براي جلوگيري از ابتلاي ديگران به آبله استفاده مي‏شود. وي پس از فراگيري اين امر و تحقيق در اين زمينه، اين شيوه را در انگلستان رواج داد كه به كاهش تلفات آبله انجاميد. از سوي ديگر اين مسئله در انگلستان مطرح بود كه زهرابه و در واقع ماده سمي موجود درآبله گاوي براي انسان در برابر آبله مصونيت به وجود مي‏آورد. در نهايت، در 14 ماه مه 1796م دكتر ادوارد جِنِر انگليسي اين مسئله را عملي نمود و با انجام آزمايش بر روي يك كودك توانست اين احتمال را ثابت نمايد كه تلقيح با ويروس گاوي سبب ايمني در مقابل آبله مي‏شود. اين مطلب گرچه با مخالفت‏هاي عمومي مواجه گرديد اما به زودي در سراسر جهان پذيرفته شد. درحال حاضر با انجام واكسيناسيون، بيماري آبله تقريباً ريشه‏كن شده است. (ر.ك: 30 نوامبر)