روز جهاني محيط زيست (1976م)

با توجه به مسائل مربوط به آلودگي محيط زيست در جهان و نياز به برنامه سراسري جهاني به منظور حفاظت محيط زيست براي نسل‏هاي آينده بشر و ديگر موجودات جاندار، در پنجم ژوئن 1972م براي نخستين بار، كنفرانس بين‏المللي محيط زيست با شركت نمايندگان 113 كشور و با شعار تنها يك زمين وجود دارد، در استكهلم پايتخت سوئد برگزار شد. از اهداف اساسي اين كنفرانس، برنامه‏ريزي به منظور احداث مراكز مسكوني با توجه به حفظ محيط زيست؛ تعيين، تشخيص و كنترل مواد آلاينده محيط زيست و حفاظت از محيط زندگي براي نسل‏هاي آينده بود. حاصل اين كنفرانس، ايجاد يك سازمان جديد بين المللي براي حفظ محيط زيست و جلوگيري از تخليه مواد آلاينده در اقيانوس‏ها، درياها و محدود كردن ساخت واستفاده از مواد شيميايى بود. از سوي ديگر، كنفرانس استكهلم در واقع نقطه آغاز بين‏المللي شدن روند حفظ محيط زيست بود. پس از آن نيز كشورهاي مختلف، برنامه‏هاي گوناگوني را براي كاستن از آلودگي‏هاي محيط زيست مورد مطالعه قرار دادند. از آن پس روز پنجم ژوئن (برابر با 15 خرداد) به عنوان روز جهاني محيط زيست عنوان گرديد. اين روز بهانه‏اي است براي جلوگيري از روند روز افزون آلودگي محيط زيست كه مي‏تواند در آينده، مشكلاتي جدي براي بشريت ايجاد كند. از اين‏رو بايد برنامه‏اي جهاني براي حفظ و نگهداري محيط زيست اعمال شود كه هم مسئوليت‏پذيري كل جهان را در بربگيرد و هم تمامي كشورها و آحاد مردم احساس تكليف و وظيفه كنند. هم‏چنين به منظور اِعمال يك سياست جهاني براي محيط زيست بايد ضوابط و مقررات و قواعد اجرايي و حقوقي وجود داشته باشد. به طور كلي همكاري و هماهنگي‏هاي دو جانبه و چند جانبه بين كشورها، مقدمه‏اي است براي برپايي و برقراري ضوابط پايدار جهت حفظ محيط زيست كه بر اساس منافع ملي و منطقه‏اي باشد.