كشف ماده انسولين (1921م)

انسولين ،هورموني است كه از لوزالمعده مهره داران ترشُّح مي‏شود و به خون مي‏ريزد. اين پروتئين بر مقدار قند خون نظارت داشته و مقدارش را ثابت نگاه مي‏دارد. بالا رفتن مقدار قند خون، عامل محرك ترشح انسولين است. در واقع انسولين، هورموني است كه ذخيره و سوخت و ساز مواد قندي بدن را تنظيم مي‏نمايد. كمبود اين هورمون در بدن، موجب بروز بيماري ديابت مي‏شود. انسولين براي نخستين بار در 27 ژوئيه 1921م به وسيله فردريك بانتينگ محقق كانادايي و همكارش چارلز بِست كشف گرديد و به همين دليل موفق به اخذ جايزه نوبل پزشكي 1923 شد. (ر.ك: 4 نوامبر)