پايان كامل جنگ انقلابيون ويتنامي عليه استعمارگران فرانسوي (1954م)

استعمارگران فرانسوي از اوايل قرن نوزدهم ميلادي، پس از پيروزي در مقابل ديگر رقيبان استعمارگر در جنوب شرقي آسيا، تقريباً تمام سرزمين‏هايى كه امروزه سه كشور ويتنام، لائوس و كامبوج را تشكيل مي‏دهند، تحت سلطه خود قرار دادند و آن را هندوچين فرانسه ناميدند در فاصله جنگ جهاني اول و دوم، شورش‏هاي پراكنده‏اي به رهبري هوشي‏مينه، كمونيست معروف ويتنامي عليه سلطه فرانسويان آغاز گرديد. اين شورش‏ها در جريان جنگ جهاني دوم به شهرهاي بزرگ ويتنام راه يافت و پس از وقفه‏اي 2 ساله به دليل دستگيري هوشي‏مينه، ادامه پيدا كرد. با پايان جنگ، نيروهاي انقلابي ويتنام، بخش بزرگي از شمال ويتنام را در دست گرفتند و هوشي‏مينه نيز در دوم سپتامبر 1945م، تشكيل حكومت دموكراتيك ويتنام را اعلام كرد. در اين حال علي‏رغم پيشنهاد مذاكره، دوستي و اتحاد ويتنام با فرانسه از جانب هوشي‏مينه، فرانسوي‏ها كه مطامع استعماري گذشته خود را دنبال مي‏كردند، حاضر به مصالحه نشدند. از اين‏رو، جنگ‏هاي ويتنام بين فرانسويان و انقلابيون ويتنامي از شانزدهم نوامبر 1945م آغاز شد كه طي نه سال، صدها هزار نفر از نيروهاي طرفين كشته و زخمي شدند و خسارات سنگين مالي به بار آمد. فرانسوي‏ها سرانجام پس از تحمل چند شكست خفت بار، حاضر به مصالحه و مذاكره شدند و پس از عقد قرارداد صلح در 20 ژوئيه 1954م، جنگ‏هاي دو طرف در اول نوامبر 1954م پايان يافت. در اين ميان، هنگامي كه مذاكره درباره شرايط متاركه جنگ و تقسيم موقت ويتنام به دو بخش شمالي و جنوبي و انجام انتخابات پارلماني در حال انجام بود، با تحريك امريكايي‏ها بر ضد ويتنام شمالي، جنگي ديگر دامن‏گير اين سرزمين گرديد كه آن نيز با شكست مفتضحانه امريكا روبرو گرديد. (ر.ك: 20 ژوئيه)