مرگ "عبدالعزيز بن سعود" اولين پادشاه عربستان سعودي و باني اين كشور (1953م)

عبدالعزيز بن سعود بنيان‏گذار سلطنت خاندان سعودي در كشور عربستان، در 15 مه سال 1880م به دنيا آمد. وي كه از خاندان آل‏سعود و در پي تحكيم موقعيت خود بود، دراين راه تلاش نمود و در سال 1900م بر رياض دست يافت و در سال 1912، قدرت خود را بر نَجْدْ گسترش داد. در جريان جنگ جهاني اول، شريف حسين، حاكم مكه كه خود منصوب سلاطين عثماني بود به تحريك و تشويق انگليسي‏ها عليه عثماني قيام كرد و در پايان جنگ جهاني اول به سلطنت حجاز رسيد. در همين هنگام، خاندان ابن سعود كه در جريان جنگ برضد عثماني‏ها قيام كرده بودند، بر شمال عربستان و مناطق ساحلي آن حكومت مي‏كردند. ابن سعود نيز مانند شريف حسين، وابسته به انگليس بود ولي سوداي حكومت بر سراسر عربستان و به خصوص اماكن مقدسه در منطقه را در سر مي‏پروراند. از اين رو در اولين فرصتي كه به دست آورد، به بهانه اين‏كه شريف حسين خود را خليفه مسلمين خواند، ابتدا مكه و سپس مدينه و جده را تصرف كرد و خود را پادشاه نجد و حجاز عنوان كرد. ابن سعود كه با قبول تعهدات تازه‏اي در برابر انگليسي‏ها دوباره از حمايت آنها برخوردار شده بود، تا سال 1932م، علاوه بر نجد و حجاز، ايالات جنوبي و غربي عربستان را تا كرانه‏هاي درياي سرخ و حدود يمن و عدن و ايالات شمالي و شرقي را تا نواحي سواحل خليج فارس و كويت و عراق به تصرف خود درآورد. عبدالعزيز بن سعود در نهايت، در 23 سپتامبر 1932م ايجاد كشور عربستان سعودي را اعلام كرد و نظام پادشاهي را در آن تأسيس نمود. وي در سال 1933م، امتياز اكتشاف و استخراج نفت را در اين سرزمين به شركت نفتي استاندارد اويل امريكا واگذار نمود و در طي سال‏هاي بعد، نفت امريكا و ديگر كشورها را تامين كرد. ملك عبدالعزيز بن سعود سرانجام پس از نزديك به دو دهه سلطنت در نهم نوامبر 1953م در 73 سالگي درگذشت. از آن پس، فرزندان وي، بر عربستان پادشاهي مي‏كنند.