درگذشت "يوهان كِپْلِر" ستاره شناس و منجم بلند آوازه آلماني (1631م)

يوهان كِپْلِر، دانشمند و ستاره‏شناس معروف آلماني در 16 مه سال 1571م در آلمان به دنيا آمد. از آغاز جواني، شراره علم طلبيِ او هر روز بيشتر زبانه مي‏كشيد. از اين رو علي‏رغم چشمان آسيب ديده، ضعف جسماني و دست‏هاي از كار افتاده، وارد دانشگاه شد و به مطالعات نجومي پرداخت. علاقه به رياضيات، علوم فيزيك و مكانيك، او را چنان جذب خود ساخت كه پس از فراگيري آنها با پشتكار فراوان، در 23 سالگي به استادي اخترشناسي منصوب گرديد. كپلر رياضي‏داني توانا بود كه هم مايه پيشرفت را داشت و هم شكيبايى بيش از حد. او در سال‏هاي نخستِ كار، طرفدار اين نظريه بود كه خورشيد مركز منظومه شمسي است. اما از 20 سالگي بدون وقفه و خستگي، سال‏ها به كار تحقيقي و مطالعه در احوال ستارگان و سيارات پرداخت. كپلر پس از ده سال تلاش، در سال 1609، قوانين حركت سيارات را پيدا كرد و در مورد حركت وضعي و انتقالي كُرات، سه قانون مهم را كشف نمود. قانون اول او مبني بر بيضي بودن مدار حركت سيارات به دور خورشيد، راهنمايى مهم، در تدوين اصول پرتاب ماهواره‏هاي امروزي مي‏باشد. كپلر ثابت كرد كه نه تنها مسير حركت سياره‏ها به دور خورشيد بيضي است، بلكه براساس قانون دوم كپلر هر سياره حين گردش در روي مدار، مرتباً سرعتش را تغيير مي‏دهد. به اين معني كه هرگاه سياره به خورشيد نزديك مي‏شود، بر سرعتش اضافه مي‏گردد. كپلر در قانون سوم خود مي‏گفت: زمان گردش كامل سياره‏هايى كه به خورشيد نزديك‏ترند، كمتر از سياره‏هايى است كه از خورشيد دورند. اين نظرات و به ويژه نظريه حركت سياره‏ها، در آن زمان با مخالفت فراواني مواجه گرديد و كپلر به سختي مورد حمله قرار گرفت. كپلر سرانجام نوشته‏هايش را منتشر كرد و در انتظار ماند تا شايد با گذشت زمان، پيشرفت دانش بشري پرده از روي واقعيت بردارد. كپلر در بسياري از رشته‏هاي علمي، مطالعات جالب و ارزنده‏اي انجام داده است. او با مطالعه نور، موفق به كشف قوانين شكست و انكسار نور شد و براي اولين بار، اساس تلسكوپ نجومي را بنياد نهاد. وي هم‏چنين نظريه‏هاي مهمي در مورد نيروي جاذبه زمين و چگونگي جزر و مد درياها داشته است. كپلر با تحقيقات عميق خود، اخترشناسان و رياضي دانان روزگارِ خود را به تحسينِ خود واداشت. يوهان كپلر تا آخر زندگي دست از پژوهش‏هاي علمي برنداشت تا اين‏كه در 15 نوامبر 1631م در 60 سالگي درگذشت.كپلر به زودي پس از مرگ از خاطره‏ها رفت و هيچ‏كس آثار او را مطالعه نمي‏كرد. ولي دوران افتخار او در قرن‏هاي هفدهم و هجدهم كه دانشمندان به آثار او روي آوردند آغاز شد و شهرتش را عالم‏گير نمود.