سقوط كابينه عوام فريب "جعفر شريف امامي" (1357 ش)

پس از كشتار بي‏رحمانه 17 شهريور 1357 در ميدان شهداي تهران كه به كشته و زخمي شدن هزاران نفر انجاميد، اوضاع كشور رو به وخامت گذاشت و به تشنج بيشتر كشيده شد. همچنين در سيزدهم آبان 57 سالروز تبعيد حضرت امام، دانش‏آموزان و دانشجويان با تجمع در دانشگاه تهران قصد رفتن به بيت آيت‏اللَّه طالقاني را داشتند كه با هجوم پليس و نيروهاي نظامي، صدها نفر كشته و زخمي شدند. اين دو كشتار خونين در هفتاد روز صدارتِ دولتِ به اصطلاح آشتي ملي شريف امامي، باعث خشم مردم تهران گرديد كه در تظاهرات خود، 400 شعبه از بانك‏ها را به آتش كشيدند. در اين اوضاع بحراني، شاه، جعفر شريف امامي را از صدارت بركنار كرد و دولت نظامي ارتشبد ازهاري را تشكيل داد. راهپيمايي‏هاي بزرگ از جمله در روز عيد فطر 1357، گسترش اعتراضات و اعتصاب عمومي در سراسر كشور، مهاجرت امام از نجف به پاريس، حوادث خونبار 17 شهريور و 13 آبان 57 در كنار اقدامات تسكيني بي‏اثر دولت نظير تغيير عوام فريبانه تاريخ كشور از شاهنشاهي به شمسي و انحلال حزب ستمشاهي رستاخيز، برخي از رويدادهاي مهم دوران صدارت شريف امامي بود.